Aldus de schrijver (84)

"Co Westerik is buitengewoon geïnteresseerd in het fenomeen van 'grensgebieden'. Naast de reeks Zwemmers speelt dit gegeven ook in de reeks Afdalingen op klaarlichte dag, waarbij mensen zich op de grens tussen hemel en aarde, in een stralend licht, bevinden. Evenals Snijden aan gras is deze laatste reeks een verbeelding van een niet-bestaande werkelijkheid, die men metaforisch kan opvatten. Het schilderij Man met zichtbare adem (1977) gaat nog iets verder en vormt zelf de verbeelding van de metafoor. 

Hier voert Westerik de toeschouwer naar een poëtisch landschap waarin de waarneming en de reflectie daarop zijn samengesmolten tot een nieuw beeld. Op de horizontale grens van twee kleurvlakken tekent zich het silhouet af van een liggend gezicht. Boven het gezicht bevindt zich een geelblauw, liggende ovale vorm, deels gearceerd en deels voorzien van een slingerend patroon. De vorm buigt zich in een baan verticaal naar boven. Het gezicht en de verticale vorm raken elkaar en zijn met een smalle strook via de mond met elkaar verbonden.

In tegenstelling tot de werken van Westerik die  een 'afdaling' als titel hebben, is het hier onduidelijk of het hoofd in de aarde afdaalt of zich juist uit de aarde verheft. Los van de voorstelling en er intensief mee verweven, vibreert de schakering van kleuren, tonen en oppervakken in een eigen gecreëerd licht.

In de ontwikkeling van Westeriks werk lijkt de wijze van schilderen – altijd olieverf, tempera of olie gecombineerd met tempera op doek of paneel – steeds vrijer te worden en een onafhankelijker rol te gaan spelen; zoals ook duidelijk te zien is in Man met zichtbare adem.'

Dorine Mignot in 'Co Westerik. Schilderijen en tekeningen', opgenomen in Stedelijk Museum Bulletin, november 1991

Over Co Westerik: https://nl.wikipedia.org/wiki/Co_Westerik

Over Dorine Mignot: https://www.parool.nl/nieuws/dorine-mignot-1944-2018-vurig-pleitbezorger-van-videokunst~bfb70502/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.nl%2F