(Wasser)
Als een blad neerdaalt midden in het zwijgen, water
zich samentrekt en weer uitvloeit, als een bos
het duister afschermt, een bronstig hert vervaagt
in gedempt licht en druppels schuchter beginnen
aan een eentonig vallen zonder zich te schikken
naar strak staande waterplassen. Als de rots gestreng
zijn rug recht voordat hij de avond omhelst,
verguld met zichzelf tijd in handen krijgt die hij
openbreekt en uitzet ver het landschap in, dan,
ja dan, verwijdt zich het ogenblik, schuift de horizon
de zee vooruit, verspreidt een geur van zout en zand.
frb
Uit de reeks ‘Armando uitgelicht,’ opgenomen
in de dichtbundel Achter het verdwijnpunt,
uitgeverij Meulenhoff, Amsterdam 2015.
Bovenstaand werk van Armando is een
carborundumdruk, 76x56 cm, uit 2014.
Meer over Armando: https://nl.wikipedia.org/wiki/Armando
Geen opmerkingen:
Een reactie posten