Mijn lichaam wil mij niet gehoorzamen.
Het valt op een effen weg, komt met moeite de trap op.
Ik sta er satirisch tegenover. Ik lach het uit,
met zijn flodderige spieren, slepende voeten, blindheid,
al die parameters van de diepe ouderdom.
Gelukkig blijf ik 's nachts gedichten maken.
Ook al kan ik ze, nadat ik ze 's ochtends
opgeschreven heb, niet meer ontcijferen.
Wat helpt zijn de vergrote letters van de computer.
Die ik dus nog meemaak – en dat is een goed ding.
Czesław Miłosz, 'De nieuwe eeuw.' Uit het Pools vertaald door Gerard Rasch. Uit: Czesław Miłosz, Gedichten. Uitgeverij Atlas, Amsterdam / Antwerpen, juni 2011, derde druk
Over Czesław Miłosz:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Czes%C5%82aw_Mi%C5%82osz
Geen opmerkingen:
Een reactie posten