“Ik moet maar eens een beweging oprichten die ijvert voor zwemwater op kamertemperatuur in de gemeentebaden, denkt hij, terwijl hij zijn rechter grote teen als een levende thermometer in het water heen en weer beweegt. Dit is niet koud meer, het lijkt wel ijs. Langzaam dompelt hij zijn voeten onder, zijn enkels, iedere millimeter huid, met de tenen gaat het nog, maar daarna komt het lastigste, je mag niet nadenken, gewoon tot drie tellen en erin springen, helemaal kopje-onder, hij heeft het koud tot in de wortels van zijn toch al zo schaarse haar.”
Uit: Sélogène Dargnies, Piano ostinato. Vertaald uit het Frans door Marijke Arijs.
Uitgeverij Vleugels, Bleiswijk 2019
Over Sélogène Dargnies: https://uitgeverijvleugels.nl/auteurs/segolene-dargnies
Geen opmerkingen:
Een reactie posten