Liggend naakt
Zonder te denken aan het eentonig stampen
van de zware trein naar Kharkov, het gulzig
toedekken van de straten door dikke lagen sneeuw,
de kou die daarvan afslaat, schilder ik je uit,
mijn muze, verberg ik je gelaat. Vergeet het
trippelen van die rare muizen in het trapportaal.
Licht laat ik deinen, in warme toefjes spat het
over je huid. Mijn schildersoog vindt de stilte
van je lichaam. Eén word je met jezelf, denkend
aan wat achter je zich verheft in blauw brokaat:
het vlezig bloeien van een voorbije zomer,
jij op blote voeten die zachtbeschenen nacht.
frb
Vladimir Tatlin, Liggend naakt, 1912. Olieverf op canvas, 106 x 142 cm. Russian State Archive of Literature and Art, Moscow
Geschreven bij gelegenheid van de tentoonstelling ‘De Grote Verandering. Revoluties in de Russische Schilderkunst 1895–1917’. Bonnefantenmuseum 2013
Over Tatlin: https://nl.wikipedia.org/wiki/Vladimir_Tatlin
Geen opmerkingen:
Een reactie posten