“Voor mij die het gezelschap van mannen mijdt omdat hun gesprekken me stierlijk vervelen, was het beslist een lot uit de loterij, om me na acht jaar kostschool met streng regime (drie bejaarde nonnen met ontluikende snor als enige vertegenwoordiger van het vrouwelijk geslacht) nu te bevinden onder de leden van het reserveteam van de Amicale Logréenne, in zo’n treurige kleedkamer zoals je ze aantreft op het platteland, neergepoot aan de rand van een veld dat zonder de met kalk getrokken lijnen en de doelpalen veel gelijkenis zou vertonen met een omgeploegd stuk bouwland –, en dit zonder dat ik het werkelijk had gewild, alleen bij gebrek aan beter, als een oeroud medicijn tegen de zondagse verveling.”
Uit: Jean Rouaud, De wereld bij benadering. Uit het Frans vertaald door Marianne Kaas. Uitgeverij G.A. van Oorschot, Amsterdam 1997
Over Jean Rouaud: https://nl.wikipedia.org/wiki/Jean_Rouaud
Geen opmerkingen:
Een reactie posten