“Amadeo Modigliani tekende hem uit, de kunstenaars Jean Metzinger, Max Jacob, Marcel Duchamp, zijn vriendin Marie Laurencin, en Maurice de Vlaminck. Giorgio de Chirico beeldde hem op een schilderij als de ‘blinde ziener’ af. Picasso zette hem wel twintig keer op papier, soms in een vluchtige schets, karikaturaal, andere keren gedetailleerd, maar altijd trefzeker in gestalte en karakter: Guillaume Apollinaire (1880-1918), dichter, schrijver, kunstcriticus; een enkele keer door zijn vriend met het lichaam van een atleet afgebeeld – hij ging prat op zijn struise verschijning, de onafscheidelijke pijp, snorretje, peervormig hoofd, borstelhaar. En vanaf het oorlogsjaar 1914 als frontsoldaat met getrokken zwaard en kanon. Twee jaar later, na het verwijderen van een granaatsplinter, wordt hij afgebeeld met het hoofd in een verband, smartelijk, maar met het opgespelde oorlogskruis tegelijk ook kinderlijk trots.
Wie was dit rokend heerschap dat volgens de tekeningen – de meeste verschenen als losse krabbel op notitieblaadjes of restaurantnota’s – zich zo graag verpoosde aan de borreltafel in de leeshoek?”
frb
Uit: Het perfecte licht. Beschouwingen, verhalen, gedichten. Uitgeverij Scorpio, Eckelrade 1999
Over Guillaume Apollinaire: https://nl.wikipedia.org/wiki/Guillaume_Apollinaire
Afb.: Maurice de Vlaminck, 'Apollinaire', olie op board gemonteerd op canvas, circa 1904-1905 (53.98 × 44.45 cm).
Over Maurice de Vlaminck: https://nl.wikipedia.org/wiki/Maurice_de_Vlaminck
Geen opmerkingen:
Een reactie posten