“Als Wilhelm Albertus Vladimir Apollinaris de Kostrowitzky (zijn echte naam), reserveert de moeder van Apollinaire in juli 1899 voor hem en zijn jongere broer Albert een kamer in Pension Constant, gelegen in Stavelot in de Belgische Ardennen. Zelf neemt ze haar intrek in Spa, op een steenworp afstand van het casino, waar ze met een vriend heel wat tijd doorbrengt. Moeder Angélique is een zelfstandige vrouw van lage Poolse adel, haar vader was kamerheer bij de paus. Wilhelm, die in Rome werd geboren, kreeg haar familienaam. Totdat hij in maart 1916 tot Fransman genaturaliseerd was behield hij de Russische nationaliteit.
Honderd jaar later is het interieur in het cafégedeelte van het hotelletje in Stavelot nagenoeg onveranderd gebleven. Achter kleine raampjes zitten de gasten onder een houten lambrisering op decoratieve banken en stoelen; in de zitting van de bank, afgewerkt met ronde koperen spijkertjes is, naar de mode van die dagen, door middel van kleine gaatjes een ster aangebracht. Een vergulde spiegel moet de ruimte wat groter maken. De witgranieten terrazzo-vloer, dan het opstapje naar de balie van de receptie waar de toenmalige eigenaar in de vroege ochtend van 5 oktober 1899 de sleutel van Apollinaires hotelkamer aantreft – de jongeman zelf is zonder te betalen met de noorderzon vertrokken. Het schijnt hem inmiddels vergeven te zijn, alles in dit kleine hotel-restaurant dat nu naar een gedicht van Apollinaire ‘Ô mal-aimé’ heet, staat in het teken van diens verblijf van drie maanden.
Wat Graceland is voor Presley-fans is dit etablissement in de Rue Neuve voor Apollinaire-adepten. Het rustieke trapje voor de oude toegangsdeur is inmiddels gesloopt, de rest is zoveel mogelijk authentiek gelaten. De vroegere toegang voor de rijtuigen is beschilderd met tekeningen, gedichten en citaten.”
frb
Uit: Het perfecte licht. Beschouwingen, verhalen, gedichten. Uitgeverij Scorpio, Eckelrade 1999
Over Guillaume Apollinaire:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten