Onder water
vliegen, vlak
langs opgehoogde
zwarte offerstenen,
de oneindig geaarde somberte
in de schachten
van het landingsgestel,
de bedwelmende zwarte dozen
in het hangwerk
van het verlangen,
toekomstige brokstukken, zilverig,
in de schemerige
cockpit,
zichttunnels, de
taalnevel in geblazen,
zelfontbrandende bloemen
aan alle kabels,
in de grote, niet vertrokken
velgenring jouw
genaaide schaduw,
Saturnus.
Uit: Paul Celan, Verzameld werk. Vertaald en toegelicht door Ton Naaijkens. Uitgeverij Athenaeum–Polak & Van Gennep, Amsterdam 2020
Over Paul Celan: https://nl.wikipedia.org/wiki/Paul_Celan
Over Ton Naaijkens: https://www.cliv.be/nl/geassocieerde-leden/ton-naaijkens/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten