De ontdekking
Een man ontdekte de zin van het bestaan,
holde naar buiten,
klampte iedereen aan, zei: “luister!
Het is heel anders dan u denkt!”
en over zijn woorden struikelend
legde hij het uit
aan iedereen
en iedereen was stomverbaasd-
is dat dus de zin van het bestaan…
ach, hoe is het mogelijk…
schudde zijn hoofd,
sloeg vlammen van zich af,
sprong in sloten, rivieren, riep om hulp
of liep peinzend weg.
Uit: Toon Tellegen, Een dansschool. Uitgeverij Querido, Amsterdam 1992
____________________
Een meisje
Ze wacht.
Nee, denkt ze, ik wacht niet,
ik dans.
Ze danst,
ze danst met lange, ranke passen,
langzaam en aandachtig,
ze houdt haar ogen dicht,
ze danst door deuren en door ramen
en door lange lankmoedige dagen-
hout, glas en uren vallen in splinters rond haar neer-
en telkens als ze niet meer kan
en bijna, bijna valt,
denk ze: Ik?
Ik val niet, ik dans.
Uit: Toon Tellegen, Kruis en munt. Poetry International i.s.m Uitgeverij Querido, Amsterdam 2000
Over Toon Tellegen: https://nl.wikipedia.org/wiki/Toon_Tellegen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten