Achter de luiken
Jouw eigen wil, Pinocchio, sterk als
een pijnappelpit, plaatst je aan de top.
Je muts van broodkruim, schoenen
van boomschors, je rode jak. Gesprekken
die je met me begint verhalen van wijn
in kelders, van boom en kat en vis.
Hoe je op deuren van steen klopt,
in soepele tred bij bomen binnenloopt,
verstoord lachje, je lange neus nooit stoot.
Vangen de Toscaanse heuvels de laatste
stralen op, sluit je de luiken, verdwijn je
in liefdespijn. En geen schreeuw als het huis
verdwijnt onder de dekens van de nacht, jij,
volslagen alleen, gewichtloos, tot weer een dag.
Houten Pinocchio. Collodi, Italië
Souvenirs, op mijn verzoek door familie en vrienden meegebracht, liggen ten grondslag aan de reeks ‘Handbagage’ – opgenomen in de bundel Transit, Uitgeverij Meulenhoff, Amsterdam 2012.
Onder het motto ‘Niets is levendiger dan een herinnering’ (Federico García Lorca) liet ik mij inspireren door de voorwerpen en de gemaakte reizen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten