L’Orage (De stormman)
Zoals je daar staat, je bangelijk overgeeft aan jezelf,
niet eens ons aankijkt, je handen klaar om af te wenden
wat je vreest, gevangen in een web dat onzichtbaar blijft.
Alsof je bijeen wilt houden wat je in jaren hebt vergaard
aan ongemak en gruwel, de warmte die je ontbeerde ijselijk
zichtbaar wordt. Je naakte huid spreekt ervan, je gedachten
zetten je handen in beweging, onder je oksels spannen
schroom en huiver samen. Je lichaam gloeit, spoelt golven
vrees vooruit, vuur springt over, waarvandaan weet je niet,
het is je hart dat openbreekt. Kom dichterbij, pas je tred aan,
leg terstond je schuwheid en droefenis af, geef je over aan
de stem die jouw lichaam kneedt, en schraapt en schraapt.
frb
Bronzen beeld uit 1948 van Germaine Richier
te zien in het Stedelijk Museum te Amsterdam.
Over Germaine Richier:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Germaine_Richier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten