In de eerste nacht nadat ik had
gehoord dat je ziek was
schrok ik wakker.
Het waaide buiten. Het waait, zei
jij, die nog geen oog dicht had
gedaan, en je glimlachte.
Ik begreep het pas later.
Wat er ook is, het zal de natuur
een zorg zijn.
Het waait, het waaide – buiten klonk
de troost van de onverschilligheid.
Uit: Wim Brands, ’s Middags zwem ik in de Noordzee. Uitgeverij Nieuw Amsterdam, Amsterdam 2014
Over Wim Brands: https://nl.wikipedia.org/wiki/Wim_Brands
Geen opmerkingen:
Een reactie posten