Anne Michaels: ' Vingers', een gedicht

 

Vingers hebben een geheugen.
Ze kunnen de vertrouwde braille
van iemands huid lezen.
 Het lichaam heeft een geheugen:
de kinderen die we baren,
plekken waarop we ons pijn hebben gedaan,
zeef van onze skeletten in vette aarde.

Geen woord betekent zoveel als het leven.
Alleen het lichaam spreekt volmaakt
de naam van iemand anders uit.


Uit: Anne Michaels, Nachtkleur. Gedichten 1986-1999. Vertaald uit het Engels door Peter Nijmeijer. De Bezige Bij, Amsterdam 2002
Bovenstaande gedicht is uit de reeks ‘Woorden voor het lichaam’.

Over Anne Michaels: https://nl.wikipedia.org/wiki/Anne_Michaels

Over Peter Nijmeijer: https://www.poetryinternational.com/en/poets-poems/article/104-28177_Peter-Nijmeijer-1947-2016