Drift (fragment)
En nog een uur en nog en nog
geen ochtend
tegen het raam een of andere zachte regen
daarachter het eerste verkeer, het ruisen rond me zwelt
op tot een nieuwe ruimte, kant-en-klare oceaan
zoals ze klinkt op relaxatie-cd’s: het omgeeft je
volledig
dan maakt het licht de kamer leeg
en het heeft veel weg van overleven:
alles een tijdstip en een grondgebied willen geven
mensen een bevattelijke fysica
een schuifspanning bijvoorbeeld
zoals wind bij het schuren over een wateroppervlak
deeltjes verplaatst en dat het achteraf niet eens uitmaakt
het volume hetzelfde gebleven, het blauw zonder schakering
doet het ertoe
wie wat van wie heeft meegegraaid
of wie er als laatste recht bleef staan?
feiten worden altijd door structuren ingehaald, ’s ochtends
de tanden tot grind gebeten, de mond leeg van verweer
en ik heb het geprobeerd vannacht
de vissen op de kust weer in het water geprobeerd
de vissen terug en in leven te gooien en weer de vissen
weer in leven in het water te gooien dat heb ik geprobeerd
Uit: Charlotte Van den Broeck, Nachtroer. De Arbeiderspers, Amsterdam 2017
Over Charlotte Van den Broeck: https://nl.wikipedia.org/wiki/Charlotte_Van_den_Broeck
Geen opmerkingen:
Een reactie posten