De hemel
De hemel legt zijn blauwe papier over
je luchtige jurk: een bijna doorzichtig
begeren. Jij balanceert de zomer
met je hand in je nek, in je elleboogholte
slaat een raam open. Misschien dat de liefde
daardoorheen kwam gevlogen en hing de tijd
aan de wilgen. Ik neem je portret
van de muur, leg het in mijn woorden.
Het glas is van buiten beslagen,
van binnen.
Uit: Jürgen Nendza, Zomer nog in de laatste appels. Gedichten. Vertaald uit het Duits door Ard Posthuma. Azul Press, Maastricht / Amsterdam 2015
Over Jürgen Nendza:
https://de.wikipedia.org/wiki/J%C3%BCrgen_Nendza
Over Ard Posthuma:
https://www.ardposthuma.nl/Ard_o_Ard.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten