Hij kwam thuis. Zei niets.
Er was hem echter duidelijk iets naars overkomen.
Hij kroop met zijn kleren aan in bed.
Verborg zijn hoofd onder de deken.
Trok zijn knieën op.
Hij is rond de veertig, maar op dit moment niet.
Hij bestaat, maar niet meer dan in zijn moeders buik,
vele huiden ver, in een beschuttend duister.
Morgen moet hij een lezing houden over de homeostase
in de metagalactische astronautiek.
Maar voorlopig ligt hij opgerold te slapen.
Uit: Wisława Szymborska, Uitzicht met zandkorrel. Een keuze uit de gedichten. Vertaling uit het Pools en nawoord door Gerard Rasch. Uitgeverij Meulenhoff, Amsterdam 1997
Wisława Szymborska: https://nl.wikipedia.org/wiki/Wisława_Szymborska
Gerard Rasch: https://nl.wikipedia.org/wiki/Gerard_Rasch
Geen opmerkingen:
Een reactie posten