Daan Doesborgh: 'Dit is een troostend gedicht'

 

Dit is een troostend gedicht

Dat mag je niet zo zeggen,
omdat het dan niet meer zo is,
maar toch is dit een troostend gedicht.

Je zegt dat we allemaal doodgaan
alsof je dat nog niet wist. Je kan niet
meer ontkennen dat het allemaal
begonnen is. Troost je met dit gedicht.

Stel, je zit in een hooggelegen bunker,
wat je niet zit. Nu niet en dan niet, je
loopt door een straat. Dan denk je ineens
aan een gedicht. Niet dit, iets groots.

Je denkt aan Yeats op zijn eiland. Hoe hij
daar zat, hoe er toen nog voldoende
insecten waren, evening full of the
linnet’s wings, en jij staat in the roadway

en het meer zingt. Wordt er over water
al een oorlog uitgevochten? Hindert niks.
Jij loopt over straat met dit gedicht.
Geen mens kan je iets maken.


Uit: Daan Doesborgh, Moet het zo. Uitgeverij Van Oorschot, Amsterdam 2024

Daan Doesborgh: https://nl.wikipedia.org/wiki/Daan_Doesborgh